
Tahmini doğum tarihlerinden 2 hafta daha uzun süre sonra doğan bebeklerin çoğunluğu güvenle dünyaya getirilirler. Ancak, bir bebeği 42 haftadan uzun süre taşımak cenin ve anne için bazı problemlere neden olabilir, o yüzden bu bebeklerde testler yapılır ve gerektiğinde doğum süreci başlatılır.
Cenin rahminizin içinde büyürken ve gelişirken plasenta tarafından gerçekleştirilen iki fonksiyona bağlıdır, solunum ve beslenme. Bebek devam eden büyüme ve gelişme için bu fonksiyonlara güvenir.
Bir hamilelikte doğum tarihi gecikmişse plasenta solunum fonksiyonunu gerçekleştirmekte ve temel besinleri bebeğe taşımakta başarısız olabilir ve bebek besin yokluğu çekebilir. Bebek postmature olarak adlandırılır.
Doğumda postmature bir bebek kuru, çatlak, soyulan ve buruşmuş bir cilde, uzun tırnaklara ve çok sık saça sahip olur. Ayrıca vücudunda daha az verniks tabakası bulunur. Bebek genellikle ciltaltı yağ dokusunun azalması ile az beslenmiş gibi görünür.
Postmature bebek plasentadan besin desteğini kaybetme tehlikesi ile karşı karşıyadır, hamileliğinizin doğru tahmini tarihini bilmek önemlidir. Bütün doğum öncesi muayenelere gitmeniz için önemli nedenlerden biri de budur.
Yaptırabileceğiniz Testler
Yukarıda bahsettiğimiz gibi, tahmini doğum tarihi geçmiş bebeğin iyi olduğu ve rahimde kalabileceği konusunda sizin ve doktorunuzun endişelerini giderebilecek çeşitli testler yapılabilir. Bebeği değerlendirirken doktor bebeğinizin nasıl olduğunu öğrenmek için çeşitli verileri inceler, örneğin, sancılarınız varsa bebeğinizin bundan nasıl etkilendiğini bilmek önemlidir.
Bebeğinizin sağlığını belirlemek için sizin üzerinizde testler yapılır. İlk testlerden biri vajinal muayenedir. Doktorunuz büyük bir olasılıkla rahim ağzının genişlemeye başlayıp başlamadığını görmek için bu testi her gün yapabilir.
Ayrıca tekme sayılarını kaydetmeniz istenebilir. Bebeğin büyüklüğünü belirlemek ve amniyotik sıvının miktarını görmek için haftalık bir ultrason muayenesi yapılır. Bu ayrıca plasentadaki anormallikleri belirlemeye yardım eder.
Yaptırabileceğiniz diğer testler bebeğin rahimde iyi olup olmadığını belirleyecektir. Testler genellikle bebeğin doğum tarihi geçtiğinde yapılır. Bunlar, nonstress testi, kontraksiyon stres testi ve biyofiziksel profildir. Aşağıda ele alınmaktadırlar.
~ Nonstress Testi
Bir nonstres test (NST), doktorun ofisinde ya da bir hastanenin doğum süreci ve doğum bölümlerinde yapılır. Siz yatar vaziyetteyken bir teknisyen karnınıza fetal monitör bağlar. Bebeğinizin hareket ettiğini her hissedişinizde, monitör kâğıdında bir işaret çizgisi olması için bir düğmeye basarsınız. Aynı zamanda monitör bebeğin kalp hızını da kaydeder.
Bebek hareket ettiğinde kalp hızı genellikle artar. Doktorlar, bebeğin rahimdeki yaşama nasıl tolere ettiğini değerlendirmek için NST bulgularından yararlanırlar. Doktorunuz daha fazla hareketin gerekli olup olmadığına karar verir.
– Kontraksiyon Stres Testi
Kontraksiyon stres testi (CST), bebeğin durumunun nasıl olduğunu ve sancıları ve doğum sürecini ne kadar tolere edebileceğini belirtir. Bebek sancılara iyi tepki vermezse bu fetal sıkıntının bir işareti olabilir. Bazıları, bebeğin durumunu belirlemede bu testin nonstres testinden daha doğru olduğuna inanırlar.
Bir CST yapmak için karnınıza bir monitör yerleştirilir. Rahminizin kasılması için az miktarda oksitoksin hormonu veren bir serum bağlanır. Kasılmalara karşı bebeğin tepkisini görmek için kalp hızı gözlemlenir. ‘
Bu test, bebeğin kasılmaları ve doğum sürecini nasıl tolere edeceğini gösterir. Bebek kasılmalara iyi tepki vermezse bu fetal sıkıntının bir işareti olabilir.
~ Biyofiziksel Profil
Biyofiziksel profil hamilelik sırasında cenini muayene etmek için kullanılan kapsamlı bir testtir. Fetal sağlık durumunu belirlemeye yardım eder ve bebeğin sağlığı konusunda endişe varsa, yapılır. Test, rahim içindeki bebeğinizin durumunu değerlendirir.
Biyofiziksel profil özel bir puanlama sistemi kullanır. Aşağıda listelenen beş testten ilk dördü ultrason ile yapılır; beşincisi dış fetal monitörler ile yapılır. Her alana bir puan verilir. Değerlendirilen beş alan:
• fetal nefes hareketleri
• fetal vücut hareketleri
• fetal güç
• amniyotik sıvı miktarı
• reaktif fetal kalp hızı (nonstres testi)
Test sırasında doktorlar fetal “nefes alma” hareketini değerlendirirler, bebeğin rahim içindeyken göğsünün genişlemesi. Bu puan oluşan fetal nefes hareketine dayanır.
Bebeğin vücudunun hareketleri kaydedilir. Normal bir puan normal vücut hareketlerine işaret eder. Anormal puan, belirlenen süre içinde bebeğin az hareket etmesi ya da hiç hareket etmemesi durumunda verilir.
Fetal güç, benzer bir şekilde değerlendirilir. Kolların veya bacakların hareket etmesi ya da hareket etmemesi kaydedilir.
Amniyotik sıvının hacminin değerlendirilmesi, ultrason muayenesinde deneyim gerektirir. Normal bir hamilelikte bebeğin çevresinde yeterli miktarda su vardır. Anormal bir test sonucu amniyotik sıvı olmadığını ya da miktarının az olduğunu işaret eder.
Fetal kalp hızı, dış monitörler ile denetlenir (nonstres testi). Bebeğin hareketiyle bağlantılı olarak fetal kalp hızındaki değişimleri değerlendirir. Değişim miktarı ve fetal kap hızındaki değişim sayısı, testi yapan kişiye göre ve bu kişinin normal tanımına göre farklılık gösterir.
Normal puan 2; anormal puan O’dır. 1 puan orta dereceli puan sayılır. Bu beş puanlamadan, değerler bir araya getirilerek toplam bir puan elde edilir. Değerlendirme, kullanılan cihazların gelişmişliğine ve testi yapan kişinin uzmanlığına göre değişir. Puan ne kadar yüksek olursa bebeğin durumu o kadar iyidir. Düşük puan ceninin sağlığı konusunda endişeye neden olabilir.
Puan düşükse, bebeğin dünyaya getirilmesi tavsiye edilebilir. Ancak puan güven vericiyse test daha sonraki bir tarihte yinelenebilir. Sonuçlar bu iki değerin arasındaysa bir sonraki gün test tekrar yapılabilir. Bu, hamileliğinizin koşullarına ve biyofiziksel profilin bulgularına bağlıdır. Doktorunuz herhangi bir karar vermeden önce bütün bilgileri değerlendirir.
Leave a Reply